De eerste paar dagen.
2 februari 2016 - Kasungu National Park, Malawi
Heey iedereen.
Welkom bij mijn reisblog voor de komende maanden. Ik zal hier bijhouden wat er gebeurt in het verre Malawi. Ik wou dat eerst bij facebook doen maar dit is wat handiger denk ik. Om te beginnen waren mijn vluchten echt perfect, kon niet beter. Via Ethiopian airways kreeg ik van mijn vlucht van Wenen naar Addis Ababa 2x een goeie maaltijd (avondeten en ontbijt), ze hadden schermpjes met redelijk nieuwe films en een kussen/deken liggen. Dus daar was ik erg blij mee. De laatste vlucht kreeg ik nog een maaltijd en ik zat naast een Amerikaans echtpaar waar ik 3 uur lang mee kon kletsen :-) Toen kwam ik aan op Lilongwe luchthaven. Het begon al dat ik 75 dollar moest neerleggen voor een visum. Dus ik moesten eerst kwacha pinnen (met pijn en moeite kwam er geld uit de automaat) en de 65.500 kwacha moest ik toen weer omwisselen voor dollars. (kwacha's grootste biljet is 1000 dus ik had gemakshalve 65 biljetten van 1000 in mn zak). Dit nam allemaal best veel tijd in beslag kan ik je zeggen. Ik kreeg uiteindelijk een visum voor 30 dagen en de volgende visum voor 60 dagen kan ik opnieuw bij de luchthaven halen voor $12 dollar. Toen kon ik eindelijk door en stond Yobe Thompson, mijn stage begeleider en manager van Lifupa Lodge, gelukkig op me te wachten, samen met zn schoonvader en 2 kids. De rit van Lilongwe naar Kasungu National Park duurde uren. Ik denk zo'n 4 bij elkaar maar we zijn ook gestopt in het dorp Kasungu om even boodschappen te doen. Eenmaal aangekomen bij Lifupa Lodge was het al laat, ik denk rond 6/7 uur en het begon al donker te worden. Gezien er nu geen gasten zijn, mag ik in een Rondavel slapen (zo'n huisje aan het meer met eigen badkamer). Ik mag hier tot donderdag/vrijdag slapen en dan ga ik naar een safari hut bij de camping. De elektriciteit is hier om 20:00 uiterlijk uit (als die al aan is) en dan is iedereen thuis. Dus ik lig steeds rond 20:00 in bed en kijk dan nog een filmpje op de tablet. Slaap zal ik hier genoeg krijgen :P Maar ik word dan ook wakker rond 0600/0700. Ik ga dan als eerste even naar het meer om te kijken wat er rondloopt/zwemt. Elke keer zie je wel wat anders. Nijlpaarden zijn er vrijwel altijd, net als puku's (impala-achtige beesten) en vogel zijn ook veel te zien. Dan ga ik ontbijten en ze hebben hier als ontbijt wit brood, pindakaas, cornflakes met (gelukkig) goeie melk en eieren. Ik ben niet zo van de eieren dus ik heb het tot nu toe met wit brood en cornflakes gedaan. Rond een uur of 8/9 ben ik op kantoor en probeer ik wat te kunnen doen aan de marketing. Tot nu toe is dat een grote uitdaging want het internet werkt niet tot nauwelijks. Ik kan nog net een foto uploaden op facebook maar een website bezoeken is tot nu toe pas een paar keer gelukt. S'middags ga ik wat lunchen en loop ik een beetje rond en rond 5/6 houd de werkdag een beetje op. Maar tot nu toe bepaal ik redelijk zelf wat ik doe en hoe ik dingen doe. Wanneer ik begin en wanneer ik stop. Rond een uur of 6/7 wordt er voor mij gekookt (tot nu toe echt heel lekker!) en dan gaan Isaac (de barman die s'avonds werkt) en ik een film kijken van mijn externe harde schijf. Als er elektriciteit Is natuurlijk haha. Yobe is echt super behulpzaam en aardig. Overigens geld dat voor iedereen hier. Ze spreken behoorlijk Engels en met de meeste kan ik een goed gesprek houden dus dat is erg fijn. 2/3 keer per maand gaat yobe naar het dorp voor boodschappen en afgelopen zaterdag ging ik mee. De rit duurt iets meer dan een uur en is niet erg comfortabel gezien de auto helemaal vol zit met mensen en de weg is kut. Aan de weg liggen tientallen dorpjes, stalletjes en akkers met van alles. De meeste werknemers komen van die dorpen af. In 1 dorpje met 2/3 hutjes woont 1 familie. Dus 1 huisje is van een broer de andere van de zus en de laatste van hun ouders. De familie blijft dus bij elkaar wonen en samen bouwen ze de huisjes/hutjes. In Kasungu dorp zijn er nog best wat winkels en supermarktjes. Ik moest vooral geld pinnen en lunch halen. Toen alle boodschappen gedaan waren moesten yobe, een vriend van hem en zn zoon nog zeker een uur wachten. Dus toen zijn we naar een lokaal restaurantje gegaan waar je voor 1000 kwacha (€1,25) kan eten. Echt heel lekker gegeten, rijst net kip en alles wordt met de handen gegeten dus tja, dan doe ik maar mee haha.
S'avonds was ik wel een beetje ziek geworden maar dan is het natuurlijk de vraag van wat :-P Mn maag gaat redelijk mee in wat ik hier eet en drink. Hij is wel een beetje aan het zeuren hier en daar maar ik denk dat dat wennen is.
Sinds woensdagmiddag zijn er olifanten rondom het meer. En gistermiddag waren ze aan de rand van de Lodge. Ik zag ze vanaf mijn huisje aan de linkerkant van de Lodges lopen. Dus ik besloot naar het linkerbankje te lopen. Toen ik daar zat waren ze zo'n 20 meter verderop denk ik. De 1 was een groot mannetje (ze noemen hem hier Mr. C, hij is blijkbaar wat aggressief) en de ander was een wat kleiner mannetje maar wel volwassen. Dus ik zat rustig op het bankje te kijken hoe ze stapsgewijs dichterbij kwamen. Tot op 10 meter van me vandaan denk ik, bleef Mr. C aan de linkerkant bij de bomen en little John (vind ik wel een toepasselijke naam ;-P) liep verder langs het water en kwam dus dichter bij. Op dat moment was ik erg in twijfels of ik weg moest gaan en kon blijven zitten. Ik nam aan dat little John verder langs het water zou gaan, zoals ze woensdag ook deden. Maar na een paar meter langs het water te hebben gelopen, kwam hij richting de Lodge en richting mij! Ik maakte nog een foto of 2 en begon steeds banger te worden, hij was nu zo'n 3/4 meter max van me vandaan. Hij moest me wel gezien hebben toch? Dat was dus niet het geval want ineens zag hij me. Zn oren gingen intimiderend gespreid en wijd en hij keek me doordringend aan. Ik besloot dat het een mooi moment was om maar is weg te gaan. Dus ik stond heel langzaam op. Daar was hij nog minder blij mee. Hij stampte woest met een poot op de grond. Toen liep ik heel snel aan de andere kant van de heuvel naar beneden en stopte een paar meter onder de heuvel, ik wilde vanaf die afstand verder kijken maar aan little John zn blik te zien was hij het daar niet mee eens. Hij bleef me doordringend en strak aankijken, in de lijn van "als blikken konden doden". Dus ik liep naar binnen en bleef op een veilige afstand in een veilige omgeving in de main Lodge, hier kon ik rustig verder kijken. Mijn hart bonkte als een gek, het blijkt maar weer dat dit wilde dieren zijn en dat dit soort acties niet gewaardeerd worden haha. Ik keek richting het meer en zag daar ook nog 3 vrouwtjes Koedoes langs het meer rennen. Ook erg gaaf :D Ik ben vervolgens maar naar het kantoor gegaan en heb dit verhaaltje uitgetypt voor als blog op de website. Even later zagen de andere medewerkers hier de olifanten. Tegen die tijd liepen de olifanten rondom de Lodges. Toen ze aan het einde van het kamp liepen, dus bij de receptie, liep er iemand bij de ingang. Mr.C zijn oren gingen wijd en hij nam een speurt naar de voordeur! De jongen rende naar binnen en de olifanten besloten dat het genoeg was geweest. Ze liepen verder het kamp uit, richting de camping.
Verder wordt hier het zwembad schoongemaakt dus die Is hopelijk vandaag klaar om gebruikt te worden :D Kan ik tenminste op mijn vrije dag een beetje bijkleuren haha ;-)
Welkom bij mijn reisblog voor de komende maanden. Ik zal hier bijhouden wat er gebeurt in het verre Malawi. Ik wou dat eerst bij facebook doen maar dit is wat handiger denk ik. Om te beginnen waren mijn vluchten echt perfect, kon niet beter. Via Ethiopian airways kreeg ik van mijn vlucht van Wenen naar Addis Ababa 2x een goeie maaltijd (avondeten en ontbijt), ze hadden schermpjes met redelijk nieuwe films en een kussen/deken liggen. Dus daar was ik erg blij mee. De laatste vlucht kreeg ik nog een maaltijd en ik zat naast een Amerikaans echtpaar waar ik 3 uur lang mee kon kletsen :-) Toen kwam ik aan op Lilongwe luchthaven. Het begon al dat ik 75 dollar moest neerleggen voor een visum. Dus ik moesten eerst kwacha pinnen (met pijn en moeite kwam er geld uit de automaat) en de 65.500 kwacha moest ik toen weer omwisselen voor dollars. (kwacha's grootste biljet is 1000 dus ik had gemakshalve 65 biljetten van 1000 in mn zak). Dit nam allemaal best veel tijd in beslag kan ik je zeggen. Ik kreeg uiteindelijk een visum voor 30 dagen en de volgende visum voor 60 dagen kan ik opnieuw bij de luchthaven halen voor $12 dollar. Toen kon ik eindelijk door en stond Yobe Thompson, mijn stage begeleider en manager van Lifupa Lodge, gelukkig op me te wachten, samen met zn schoonvader en 2 kids. De rit van Lilongwe naar Kasungu National Park duurde uren. Ik denk zo'n 4 bij elkaar maar we zijn ook gestopt in het dorp Kasungu om even boodschappen te doen. Eenmaal aangekomen bij Lifupa Lodge was het al laat, ik denk rond 6/7 uur en het begon al donker te worden. Gezien er nu geen gasten zijn, mag ik in een Rondavel slapen (zo'n huisje aan het meer met eigen badkamer). Ik mag hier tot donderdag/vrijdag slapen en dan ga ik naar een safari hut bij de camping. De elektriciteit is hier om 20:00 uiterlijk uit (als die al aan is) en dan is iedereen thuis. Dus ik lig steeds rond 20:00 in bed en kijk dan nog een filmpje op de tablet. Slaap zal ik hier genoeg krijgen :P Maar ik word dan ook wakker rond 0600/0700. Ik ga dan als eerste even naar het meer om te kijken wat er rondloopt/zwemt. Elke keer zie je wel wat anders. Nijlpaarden zijn er vrijwel altijd, net als puku's (impala-achtige beesten) en vogel zijn ook veel te zien. Dan ga ik ontbijten en ze hebben hier als ontbijt wit brood, pindakaas, cornflakes met (gelukkig) goeie melk en eieren. Ik ben niet zo van de eieren dus ik heb het tot nu toe met wit brood en cornflakes gedaan. Rond een uur of 8/9 ben ik op kantoor en probeer ik wat te kunnen doen aan de marketing. Tot nu toe is dat een grote uitdaging want het internet werkt niet tot nauwelijks. Ik kan nog net een foto uploaden op facebook maar een website bezoeken is tot nu toe pas een paar keer gelukt. S'middags ga ik wat lunchen en loop ik een beetje rond en rond 5/6 houd de werkdag een beetje op. Maar tot nu toe bepaal ik redelijk zelf wat ik doe en hoe ik dingen doe. Wanneer ik begin en wanneer ik stop. Rond een uur of 6/7 wordt er voor mij gekookt (tot nu toe echt heel lekker!) en dan gaan Isaac (de barman die s'avonds werkt) en ik een film kijken van mijn externe harde schijf. Als er elektriciteit Is natuurlijk haha. Yobe is echt super behulpzaam en aardig. Overigens geld dat voor iedereen hier. Ze spreken behoorlijk Engels en met de meeste kan ik een goed gesprek houden dus dat is erg fijn. 2/3 keer per maand gaat yobe naar het dorp voor boodschappen en afgelopen zaterdag ging ik mee. De rit duurt iets meer dan een uur en is niet erg comfortabel gezien de auto helemaal vol zit met mensen en de weg is kut. Aan de weg liggen tientallen dorpjes, stalletjes en akkers met van alles. De meeste werknemers komen van die dorpen af. In 1 dorpje met 2/3 hutjes woont 1 familie. Dus 1 huisje is van een broer de andere van de zus en de laatste van hun ouders. De familie blijft dus bij elkaar wonen en samen bouwen ze de huisjes/hutjes. In Kasungu dorp zijn er nog best wat winkels en supermarktjes. Ik moest vooral geld pinnen en lunch halen. Toen alle boodschappen gedaan waren moesten yobe, een vriend van hem en zn zoon nog zeker een uur wachten. Dus toen zijn we naar een lokaal restaurantje gegaan waar je voor 1000 kwacha (€1,25) kan eten. Echt heel lekker gegeten, rijst net kip en alles wordt met de handen gegeten dus tja, dan doe ik maar mee haha.
S'avonds was ik wel een beetje ziek geworden maar dan is het natuurlijk de vraag van wat :-P Mn maag gaat redelijk mee in wat ik hier eet en drink. Hij is wel een beetje aan het zeuren hier en daar maar ik denk dat dat wennen is.
Sinds woensdagmiddag zijn er olifanten rondom het meer. En gistermiddag waren ze aan de rand van de Lodge. Ik zag ze vanaf mijn huisje aan de linkerkant van de Lodges lopen. Dus ik besloot naar het linkerbankje te lopen. Toen ik daar zat waren ze zo'n 20 meter verderop denk ik. De 1 was een groot mannetje (ze noemen hem hier Mr. C, hij is blijkbaar wat aggressief) en de ander was een wat kleiner mannetje maar wel volwassen. Dus ik zat rustig op het bankje te kijken hoe ze stapsgewijs dichterbij kwamen. Tot op 10 meter van me vandaan denk ik, bleef Mr. C aan de linkerkant bij de bomen en little John (vind ik wel een toepasselijke naam ;-P) liep verder langs het water en kwam dus dichter bij. Op dat moment was ik erg in twijfels of ik weg moest gaan en kon blijven zitten. Ik nam aan dat little John verder langs het water zou gaan, zoals ze woensdag ook deden. Maar na een paar meter langs het water te hebben gelopen, kwam hij richting de Lodge en richting mij! Ik maakte nog een foto of 2 en begon steeds banger te worden, hij was nu zo'n 3/4 meter max van me vandaan. Hij moest me wel gezien hebben toch? Dat was dus niet het geval want ineens zag hij me. Zn oren gingen intimiderend gespreid en wijd en hij keek me doordringend aan. Ik besloot dat het een mooi moment was om maar is weg te gaan. Dus ik stond heel langzaam op. Daar was hij nog minder blij mee. Hij stampte woest met een poot op de grond. Toen liep ik heel snel aan de andere kant van de heuvel naar beneden en stopte een paar meter onder de heuvel, ik wilde vanaf die afstand verder kijken maar aan little John zn blik te zien was hij het daar niet mee eens. Hij bleef me doordringend en strak aankijken, in de lijn van "als blikken konden doden". Dus ik liep naar binnen en bleef op een veilige afstand in een veilige omgeving in de main Lodge, hier kon ik rustig verder kijken. Mijn hart bonkte als een gek, het blijkt maar weer dat dit wilde dieren zijn en dat dit soort acties niet gewaardeerd worden haha. Ik keek richting het meer en zag daar ook nog 3 vrouwtjes Koedoes langs het meer rennen. Ook erg gaaf :D Ik ben vervolgens maar naar het kantoor gegaan en heb dit verhaaltje uitgetypt voor als blog op de website. Even later zagen de andere medewerkers hier de olifanten. Tegen die tijd liepen de olifanten rondom de Lodges. Toen ze aan het einde van het kamp liepen, dus bij de receptie, liep er iemand bij de ingang. Mr.C zijn oren gingen wijd en hij nam een speurt naar de voordeur! De jongen rende naar binnen en de olifanten besloten dat het genoeg was geweest. Ze liepen verder het kamp uit, richting de camping.
Verder wordt hier het zwembad schoongemaakt dus die Is hopelijk vandaag klaar om gebruikt te worden :D Kan ik tenminste op mijn vrije dag een beetje bijkleuren haha ;-)
Succes en veel plezier :)